Evet, insan unutur.Belki zaman alır.Ama insan unutur.Acısı diner,yeni umutlar edinir.Başka çaresi yoktur çünkü.Ҫünkü her insan aslında sadece kendini düşünür.Düşünmelidir de hayatına devam edebilmesi için.
Böyle durumlarda anahtar kelime düzendir çoĝu zaman.Düzen kuruldu mu her şey yerli yerine oturdu mu unutmak kolaylaşır.Günler daha çabuk geçmeye başlar.Kendine eziyet etmezsin artık.Başka projelerin olur.Hatta durup dururuken bir sevinç sarar bütün vücudunu.Nedenini bilmediğin bir sevinç… “İşte bugün güzel bir gün” dersin.Zaman böylece akıp giderken birden küçük bir şey sana unuttuĝunu hatırlatır.Daha doğrusu aslında unutmadıĝını…
Hayır, insan unutmaz, unutamaz. Sadece unuttuğunu sanır.Kendini buna inandırır.Eğer unutmak, tamamen unutmak bir daha hatırlamamaksa ve sen her gördüğünde hatırlıyorsan , aslında hiç unutmamışsındır.
1 Şubat 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder