Kendimi bu aralar iyi hissetmiyorum.
Hastalıklar,geç kalmışlıklar,ölümler....
Hem de çok genç ölümler...
Niye diye sormadan edemiyorum.
İsyankar olmayayım diyorum ama beceremiyorum.
Sabrım zorlanıyor,canım sıkılıyor,içim acıyor.
Üzgün yanım mutlu yanıma kızıyor.
Mutlu yanım yaşayamadığına isyankar...
Küçükken birlikte oyun oynadığım arkadaşım terk eylemiş bu diyarı.
Trafik kazaları...İstemiyorum ehliyet mehliyet...
Kızgınım hayat sana.Seninle aramı iyi tutayım diyorum ama sınırlarımı zorluyorsun.
Çocuklarını kaybetmiş annelerin feryatlarıyla dolduruyorsun beynimi.
Zamanında uğruna gözyaşları döktüğüm isteklerimi şimdi seriyorsun ayaklarıma.
Çok geç...
Kızgınım ama daha çok üzgünüm.Çünkü anlıyorum,çünkü ben de aynılarını yaşadım.
Ama üzüntüm kızgınlığıma ağır basıyor.
Oldum olası becerememişimdir zaten sana kızıgın kalmayı.
Bu sefer de böyle olsun!!!
26 Temmuz 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder